W 1910 roku na drugiej międzynarodowej konferencji kobiet socjalistycznych w Kopenhadze Pani Klara Zetkin wystąpiła z inicjatywą obchodzenia corocznie międzynarodowego dnia kobiet. Gdy Klara Zetkin sięgała po tę tradycję, żydowskie świeto Purim obchodzono 8 marca. Aby ateistycznej ideologii komunizmu nie łączyć z judaistycznym świętem, Dzień Kobiet zaczął być obchodzony zawsze konkretnego dnia, czyli 8 marca.
Klara Zetkin sięgnęła po Esterę, żonę Kserkesa (Aswerusa), króla Babilonu. Jej czasy przypadły na koniec niewoli babilońskiej Żydów. Było to około 480 lat przed narodzinami Chrystusa. W tym czasie Żydzi, którzy chcieli, mogli z Babilonu wrócić do Jerozolimy, nie
wszyscy jednak mieli na to ochotę. „Tysiące żydowskich rodzin zostało, by żyć w miastach perskiego imperium, i to bynajmniej nie na warunkach niewolniczych. Ta sytuacja z czasem zaczęła wprowadzać w zdumienie samych Persów. Rozglądając się wokół, przestali
rozumieć: kto kogo zawojował? Czy Persowie zdobyli Jerozolimę (nie było ich tam wielu), czy Żydzi opanowali Babilon (było ich tak wielu)?”, pisze rosyjski teolog.
Król Kserkses postanowił rozwiązać ten problem i wyrżnąć wszystkich Żydów. Jednak jego żonie Esterze, o której nie wiedział, że pochodzi z narodu żydowskiego, udało się doprowadzić do zmiany jego planów. Wymogła na nim decyzję odwrotną. Nie domagała się litości, lecz śmierci dla wszystkich żydowskich wrogów. Tak te historyczne wydarzenia opisuje starotestamentowa Księga Estery: „król pozwala Żydom, mieszkającym w poszczególnych miastach, zgromadzić się i stanąć w obronie swego życia, aby mogli wytracić i wymordować, i wygubić wszystkich zbrojnych swoich wrogów wśród ludów i państw wraz z ich niemowlętami i kobietami, a także aby zabrali ich majętność”
(Est 8, 11). Zamordowano wówczas 75 tysięcy Persów, wszystkich, których uznano za potencjalnych przeciwników, tak ogromna rzeź doprowadziła do upadku imperium perskiego.
Komentarze