Reakcję kanadyjskiego rządu sprowokowała dalsza część wypowiedzi rosyjskiego prezydenta. Cytowany przez CBC Miedwiediew powiedział, że niestety "widoczne są próby ograniczania dostępu Rosji do eksploracji złóż w Arktyce". "To całkowicie nie do przyjęcia z prawnego punktu widzenia i nie fair ze względu na położenie geograficzne naszego kraju oraz historię" - dodał.
Rzeczniczka kanadyjskiego ministra spraw zagranicznych Catherine Loubier skomentowała rosyjskie zapowiedzi dla agencji The Canadian Press: "Władza Kanady nad lądem, wyspami i wodami w kanadyjskiej Arktyce istnieje od dawna, jest trwała i Kanada ma do niej tytuł wynikający z historii". "Ten rząd zobowiązał się do zapewnienia północy realizacji jej potencjału rozwoju jako zdrowego, prosperującego i bezpiecznego regionu, razem z silną i suwerenną Kanadą. Naszą odpowiedzialność za przyszłość tego regionu traktujemy poważnie" - dodała.
Rząd federalny nie poprzestał na słownej reakcji i zapowiedział zwiększenie patroli kanadyjskiej floty na wodach arktycznych, pogłębienie dostępu do portu morskiego oraz zwiększenie sił i unowocześnienie wyposażenia stacjonujących na tym terenie oddziałów Canadian Rangers.
Agencja The Canadian Press zwróciła uwagę, że wszystkie kraje z dostępem do Arktyki usztywniły w minionych kilku latach swoje stanowiska. Cytowany przez agencję Rob Huebert z Centrum Studiów Wojskowych i Strategicznych na University of Calgary podkreślił, że takiej sytuacji nie było od czasów zimnej wojny. Kanadyjska prasa zaś przypomina zapędy załogi rosyjskiego okrętu podwodnego, która w sierpniu 2007 r. zatknęła rosyjską flagę na dnie wód arktycznych, czy przeloty rosyjskich samolotów wojskowych w pobliżu kanadyjskiej przestrzeni powietrznej na północy.
PAP/ONET
STANOWISKO ROSJI
Rosyjska flaga na dnie Oceanu Arktycznego
Prezydent Rosji Dmitrij Miedwiediew uznał za niemożliwe do tolerowania wszelkie ograniczenie dostępu Rosji do zagospodarowania złóż kopalin użytecznych w Arktyce. Zabierając głos podczas posiedzenia krajowej Rady Bezpieczeństwa stwierzdił on, że jest to niemożliwe z prawnego punktu widzenia i niesprawiedliwe z punktu widzenia usytuowania geograficznego i samej historii kraju. „Już obecnie kraje polarne podejmują aktywne kroki w celu rozszerzania swej obecności naukowo-badawczej, gospodarczej, a nawet militarnej w strefie Arktyki” – cytuje agencja informacyjna RIA Nowosti wypowiedź rosyjskiego przywódcy. – W ostatnich latach coraz więcej państw zdradza zainteresowanie ewentualnym udziałem w aktywnym zagospodarowaniu strefy arktycznej, gdzie znajduje się ponad 25 % światowych zasobów ropy naftowej i gazu. Roszczenia do prawa do uważania terenów arktycznych za własne wysuwają Rosja, Stany Zjednoczone, Kanada, Dania i Norwegia. Spór zaostrzył się po rosyjskiej wyprawie głębokowodnej 2007 roku. Jej uczestnicy gromadzili dowody tego, że podwodne łańcuchy górskie Łomonosowa i Miendielejewa stanowią ciąg dalszy rosyjskiej syberyjskiej platformy kontynentalnej. W trakcie zanurzania się próbników Mir-1 i Mir-2 na biegunie północnym na dnie oceanu pobrano próbki gruntu i organizmów żywych na głębokości 4261 metrów. W tym punkcie zainstalowano flagę rosyjską.
Russia Voice
EKOLOGICZNA WIZJA EKSPLOARACJI NAFTOWEJ PÓŁNOCY
Kiedy odwiedzam siedzibę najnowszego i najdalej na północ położonego zakładu skraplania gazu ziemnego – Snohvit, spodziewam się zobaczyć uruchomienie produkcji. To jednak falstart, jeden z wielu. Złoże gazu znajduje się w Morzu Barentsa, 240 m pod jego dnem i jest połączone 145-kilometrowym rurociągiem z ultranowoczesną fabryką. Obiekt położony na wyspie jest największym projektem przemysłowym w historii północnej Norwegii. Widziany z centrum handlowego Hammerfest przedstawia się jako skupisko kominów, świateł i rur z fiordem i rzędem zaśnieżonych szczytów w tle.
Na razie firma StatoilHydro będzie pompować gaz rurami, przetwarzać i eksportować tankowcami. Wkrótce jednak dwutlenek węgla, odseparowany od gazu ziemnego, popłynie rurociągiem w drugą stronę – firma będzie tłoczyć go pod dno morskie, walcząc z globalnym ociepleniem. Snohvit obiecuje, że będzie jednym z najczystszych na świecie przedsiębiorstw przemysłu naftowego. Jednak podczas próbnego rozruchu wiatr naniósł popiół z pochodni Snohvitu – kominów spalających nadmiar gazu – a samochody i domy zrobiły się czarne. StatoilHydro sprowadził lekarzy, by przeprowadzili testy na obecność kancerogenów i zaczął wystawiać czeki oburzonym mieszkańcom tytułem odszkodowania.
O tym, jak uwodzi wizja naftowego bogactwa, świadczy fakt, że spotkałem tylko jednego lokalnego polityka przeciwnego zakładowi, 19-latka z partii komunistycznej. Snohvit płaci miastu 22 mln dolarów rocznie podatku od nieruchomości. W Hammerfest odnowiono szkoły, powiększono port lotniczy, stadion sportowy, „w pełni cyfrowe” centrum kultury o szklanych ścianach. Na zaśnieżonych ulicach wszędzie widać ludzi pchających dziecięce wózki. Łatwo zapomnieć, że Hammerfest było niedawno ginącym miastem, zmniejszała się liczba ludności, rosła natomiast liczba aktów przemocy – do najwyższej w Norwegii.
Jest druga po południu, trwa arktyczna zima i robi się już ciemno. Wychodzę w samą porę, by zobaczyć, jak Snohvit rozjarza się po miesiącach usuwania „sadzowej” awarii. Ogień strzela na kilkadziesiąt metrów z najwyższego komina, karleją przy nim góry, a miasto kąpie się w pomarańczowym świetle. Z odległości 3 km słyszę, jak się pali, czuję ciepło na twarzy.
http://www.national-geographic.pl/drukuj-artykul/rozbior-arktyki/
Ogromny potencjał surowcowy regionu, wielość chętnych do ich zagospodarowania, zawrotne tempo zmian klimatycznych, brak przejrzystych unormowań prawnych. To wszystko sprawia, że obszar Arktyki jawi się dziś jako wyjątkowo konfliktogenny. To jak wspomniane kwestie zostaną rozwiązane, będzie stanowić poważny test dla społeczności międzynarodowej.
http://www.mojeopinie.pl/walka_o_arktyke,3,1239306526
KOMENTARZ
Walka polityczna ekomiczna jest na etapie zatykania flag , kocerny naftowe będą wszczynały poszukiwania. Konflikt jest nieunikniony , ale podział nie nastapil.
Kejow
Przypisy:
[1] http://www.jamestown.org/programs/chinabrief
[2] http://www.nasa.gov/centers/goddard/news/topstory/2005/arcticice_decline.html
[3] http://www.foreignaffairs.com/articles/64905/scott-g-borgerson/the-great-game-moves-north
[4] http://www.jamestown.org/programs/chinabrief
